De eerste onderhandelingsfase

Als ondernemingen met elkaar in onderhandeling treden ontstaat tussen hen vrijwel onmiddellijk een bepaalde relatie, ver vóórdat het uiteindelijke contract in beeld komt. Die zogenaamde precontractuele relatie wordt beheerst door de eisen van de redelijkheid en billijkheid. Dat betekent dat partijen al in de onderhandelingsfase rekening moeten houden met elkaars belangen. Naarmate de beoogde overeenkomst concretere vormen aanneemt en de gerechtvaardigde verwachting ontstaat dat die overeenkomst er ook daadwerkelijk gaat komen, nemen de kansen toe dat het partijen niet vrijstaat om zomaar van de onderhandelingstafel weg te lopen.

Het afbreken van onderhandelingen in een vergevorderd stadium

Als een partij de onderhandelingen in een vergevorderd stadium afbreekt, dan kan de gedupeerde onderhandelingspartner onder omstandigheden met succes schadevergoeding vorderen. Daarbij kan het gaan om een vergoeding van kosten van adviseurs, maar bijvoorbeeld ook om investeringen die de gedupeerde onderhandelingspartner intussen heeft gedaan in het gerechtvaardigde vertrouwen dat de deal uiteindelijk wel tot stand zou komen. Daarnaast bestaat de kans dat degene die de onderhandelingen afbreekt de gederfde winst van de teleurgestelde partij moet vergoeden. Dat is de winst die de teleurgestelde onderhandelingspartner zou hebben gegenereerd als de overeenkomst gewoon zou zijn gesloten (en zou zijn nagekomen).

Als u de handen wilt vrijhouden om onderhandelingen op ieder gewenst moment af te breken, dan kunt u dat bewerkstelligen door daarover vooraf heldere afspraken met uw onderhandelingspartner te maken. Te denken valt aan het maken van voorbehouden, zoals een financieringsvoorbehoud, het voorbehoud van goedkeuring van de aandeelhoudersvergadering of het voorbehoud dat alleen een ondertekende overeenkomst waarin alle benoemde onderdelen van de transactie zijn geadresseerd partijen bindt.