Investeerders zien de SPAC als een kans op een mooi rendement, met beperking van het risico:
- De sponsors dragen de kosten van de SPAC
- De opbrengst van de IPO wordt (bijna) volledig op een escrow rekening gestort
- Aandeelhouders die niet akkoord gaan met de business combination kunnen hun geld (grotendeels) terugkrijgen
De verschillende fases van een SPAC
Om investeerders te overtuigen hun vermogen aan de SPAC toe te vertrouwen, is het belangrijk dat de sponsors (het management) een goede reputatie en een sterk profiel hebben en een duidelijke strategie uitdragen. De sponsors zullen na de IPO van de SPAC met het opgebrachte geld een business combination tot stand moeten brengen. De sponsors hebben hier over het algemeen 24 maanden de tijd voor. Deze periode kan worden verlengd met zes maanden.
Een voorgenomen business combination is onderworpen aan goedkeuring van de algemene vergadering van aandeelhouders. Gaan aandeelhouders niet akkoord dan kunnen zij hun aandelen terugleveren tegen een vooraf vastgestelde vergoeding (redemption right). Na de goedkeuring zal de business combination worden bewerkstelligd door een aandelenoverdracht of een fusie, met het uiteindelijke resultaat dat de target een beursnotering krijgt.
Een belangrijke keuze voor de sponsors is aan welke gereglementeerde markt de SPAC zal worden genoteerd. Voor een IPO van een SPAC geldt onder de beursregel van Euronext Amsterdam geen ander regime dan voor ‘reguliere’ vennootschappen. Zo geldt er een minimaal vereiste free float van 25%.
- Wanneer binnen de gestelde termijn geen business combination wordt gevormd krijgen alle aandeelhouders hun geld (grotendeels) terug.
